Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

the solid parts

  • 1 os

    1.
    ōs, ōris (no gen. plur.), n. [kindr. with Sanscr. āsya, os, vultus, facies], the mouth (syn. bucca): quam tibi ex ore orationem duriter dictis dedit, Enn. ap. Non. p. 512, 8:

    ex ore in ejus os inflato aquam dato palumbo,

    Cato, R. R. 90:

    ad haec omnia percipienda os est aptissimum,

    Cic. N. D. 2, 54, 184:

    oris hiatus,

    id. ib. 2, 47, 122:

    os tenerum pueri,

    Hor. Ep. 2, 1, 126:

    fetidum,

    Cic. Pis. 7, 13:

    trilingue,

    Hor. C. 2, 19, 31:

    os loquentis Opprimere,

    Ov. M. 3, 296: in ore omnium esse, to be in everybody's mouth, to be the common talk:

    in ore est omni populo,

    Ter. Ad. 1, 2, 13:

    istius nequitiam in ore vulgi atque in communibus proverbiis esse versatam,

    Cic. Verr. 2, 1, 46, § 121:

    Harmodius in ore est,

    id. Tusc. 1, 49, 116:

    in ore omnium,

    id. Verr. 2, 2, 23, § 56:

    habere aliquid in ore,

    to have a thing in one's mouth, be constantly talking of it, id. Fam. 6, 18, 6; id. ib. 5, 16, 2; id. Fin. 3, 11, 37; id. Att. 14, 22, 2:

    poscebatur ore vulgi dux Agricola,

    with one voice, one consent, unanimously, Tac. Agr. 41.—So, uno ore, unanimously, Ter. Phorm. 4, 3, 20; id. And. 1, 1, 69; Curt. 10, 2, 18; Cic. Lael. 23, 86; Sen. Ep. 81, 31:

    uno omnes eadem ore fremebant,

    Verg. A. 11, 132: volito vivus per ora virūm, soon become famous, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34 (Epigr. v. 4 Vahl.):

    virūm volitare per ora,

    Verg. G 3, 9:

    in ora vulgi, or hominum pervenire, or abire,

    to get into people's mouths, become the common talk, Cat. 40, 5; Liv. 2, 36, 3:

    ire per ora Nomen,

    Sil. 3, 135:

    hic Graecā doctrinā ore tenus exercitus animum bonis artibus non induerat,

    i. e. only as far as his tongue, only so as to talk, Tac. A. 15, 45.—Hence, os suum aperire (eccl. Lat.), to begin to speak, Vulg. Job, 33, 2; id. Ecclus. 51, 33 et saep.:

    os alicujus aperire,

    to cause to speak, id. Ezech. 33, 22; cf. id. ib. 24, 27;

    3, 27.—But: aperuerunt super me os suum, sicut leo,

    threatened, Vulg. Psa. 21, 13: os sublinere alicui, to cheat, befool, v. sublino.—
    B.
    Esp.: pleno ore, i. e. heartily, zealously:

    ea nescio quomodo quasi pleniore ore laudamus,

    Cic. Off. 1, 18, 61.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen.: the face, countenance (syn.:

    vultus, facies), acutis oculis, ore rubicundo,

    Plaut. Ps. 4, 7, 118:

    figura oris,

    Ter. Eun. 2, 3, 26: iratorum, [p. 1282] Cic. Off. 1, 29, 102:

    in ore sunt omhia, in eo autem ipso dominatus est omnis oculorum,

    i. e. every thing depends on the countenance, id. de Or. 3, 59, 221:

    in tuo ore vultuque acquiesco,

    id. Deiot. 2, 5:

    concedas hinc aliquo ab ore eorum aliquantisper,

    come out from them, out from their presence, leave them alone, Ter. Heaut. 3, 3, 11. —So of lower animals:

    insignis et ore Et rutilis clarus squamis,

    Verg. G. 4, 92:

    ore rubicundo (gallina),

    Plin. 10, 56, 77, § 156:

    ales cristati cantibus oris,

    Ov. M. 11, 597:

    coram in os aliquem laudare,

    to praise one to his face, Ter. Ad. 2, 4, 5:

    alicui laedere os,

    to insult one to his face, id. ib. 5, 4, 10:

    praebere os,

    to expose one's self to personal insults, id. ib. 2, 2, 7; so,

    os praebere ad contumeliam,

    Liv. 4, 35:

    in ore parentum liberos jugulat,

    before their parents' eyes, Sen. Ben. 7, 19, 8:

    quae in ore atque in oculis provinciae gesta sunt,

    Cic. Verr. 2, 2, 33, § 81:

    in ore omnium cotidie versari,

    id. Rosc. Am. 6, 16:

    ut esset posteris ante os documentum Persarum sceleris sempiternum,

    id. Rep. 3, 9, 15:

    illos aiunt epulis ante ora positis excruciari fame,

    Macr. Somn. Scip. 1, 10, 13:

    ante ora conjugum omnia pati,

    Liv. 28, 19, 12.—So of the face, front, as indicative of modesty or impudence: os habet, linguam, perfidiam, = Engl. cheek, Plaut. Mil. 2, 2, 33:

    os durum!

    you brazen face! Ter. Eun. 4, 7, 36:

    os durissimum,

    very bold, Cic. Quint. 24, 77:

    impudens,

    Ter. Eun. 3, 5, 49:

    quo redibo ore ad eam, quam contempserim?

    with what face? id. Phorm. 5, 7, 24; cf. id. ib. 5, 9, 53; id. Heaut. 4, 3, 22; Liv. 26, 32.—Hence, transf., boldness, effrontery, impudence:

    quod tandem os est illius patroni, qui, etc.,

    Cic. de Or. 1, 38, 175:

    nostis os hominis, nostis audaciam,

    id. Verr. 2, 2, 20, § 48; id. Rab. Post. 12, 34:

    non, si Appii os haberem,

    id. Fam. 5, 10, a, 2; id. ib. 9, 8, 1.—On the contrary: os molle, modest, bashful:

    nihil erat mollius ore Pompeii,

    Sen. Ep. 11, 3.—
    B.
    The head:

    Gorgonis os pulcherrimum, cinctum anguibus,

    Cic. Verr. 2, 4, 56, § 124:

    truncis arborum antefixa ora,

    Tac. A. 1, 61. —
    C.
    Speech ( poet.):

    ora sono discordia signant,

    Verg. A. 2, 423.—
    D.
    A mouth, opening, entrance, aperture, orifice:

    os lenonis aedium,

    Plaut. Ps. 4, 1, 41:

    porta velut in ore urbis,

    Liv. 25, 11 fin.:

    ingentem lato dedit ore fenestram,

    Verg. A. 2, 482:

    Ponti,

    Cic. Verr. 2, 4, 58, § 129:

    os atque aditus portus,

    id. ib. 2, 5, 12, §

    30: specūs,

    entrance, Tac. A. 4, 59:

    vascula oris angusti,

    Quint. 1, 2, 28:

    ulceris,

    Verg. G. 3, 454:

    Tiberis,

    Liv. 1, 33:

    venarum,

    Cels. 2, 7.— Also of the sources of a stream:

    fontem superare Timavi, Unde per ora novem, etc.,

    Verg. A. 1, 245.—
    E.
    The beak of a ship:

    ora navium Rostrata,

    Hor. Epod. 4, 17.—
    F.
    Os leonis, lion's-mouth, a plant, Col. 10, 98.—
    G.
    The edge of a sword:

    interfecit in ore gladii,

    Vulg. 1 Reg. 15, 8; id. 4 Reg. 10, 25 et saep.
    2.
    ŏs, ossis (collat. form ossum, i, Varr. ap. Charis. p. 112 P.; Att. ap. Prisc. p. 750 ib.; Tert. Carm. adv. Marc. 2, 196: ossu, u, Charis. p. 12 P.—In plur.:

    OSSVA for OSSA, freq. in inscrr.,

    Inscr. Orell. 2906; 4361; 4806; Inscr. Osann. Syll. p. 497, 1; Cardin. Dipl. Imp. 2, 11: ossuum for ossium, Prud. steph. 5, 111), n. [prop. ossis for ostis, kindred with Sanscr. asthi, os; Gr. osteon; Slav. kostj], a bone (class.).
    I.
    Lit.:

    quid dicam de ossibus?

    Cic. N. D. 2, 55, 139:

    cur hunc dolorem cineri ejus atque ossibus inussisti? (i. e. mortuo),

    id. Verr. 2, 1, 44, § 113; id. ib. 2, 5, 49, § 128: ossa legere, to gather up the bones that remain after burning a corpse, Verg. A. 6, 228; Sen. Ira, 2, 33, 6:

    condere,

    to bury, Verg. A. 5, 47: ossa legere, to extract fragments of bone from a wound, Sen. Ben. 5, 24, 3; id. Prov. 3; Quint. 6, 1, 30: tum vero exarsit juveni dolor ossibus ingens, in his bones, i. e. in his inmost part, in his soul, Verg. A. 5, 172:

    cui versat in ossibus Durus amor,

    id. G. 3, 258; id. A. 6, 55; cf. Vulg. Job, 4, 14.—
    B.
    Transf., the hard or innermost part of trees or fruits:

    arborum ossa,

    i. e. the inside wood, the heart, Plin. 17, 27, 43, § 252:

    olearum ac palmularum,

    i. e. the stones, Suet. Claud. 8.—
    II.
    Trop., the bones, the solid parts or outlines of a discourse:

    utinam imitarentur (Atticos dicendo), nec ossa solum, sed etiam sanguinem,

    Cic. Brut. 17, 68; cf. id. Fin. 4, 3, 6; Quint. 1, p. 34.

    Lewis & Short latin dictionary > os

  • 2 ossu

    1.
    ōs, ōris (no gen. plur.), n. [kindr. with Sanscr. āsya, os, vultus, facies], the mouth (syn. bucca): quam tibi ex ore orationem duriter dictis dedit, Enn. ap. Non. p. 512, 8:

    ex ore in ejus os inflato aquam dato palumbo,

    Cato, R. R. 90:

    ad haec omnia percipienda os est aptissimum,

    Cic. N. D. 2, 54, 184:

    oris hiatus,

    id. ib. 2, 47, 122:

    os tenerum pueri,

    Hor. Ep. 2, 1, 126:

    fetidum,

    Cic. Pis. 7, 13:

    trilingue,

    Hor. C. 2, 19, 31:

    os loquentis Opprimere,

    Ov. M. 3, 296: in ore omnium esse, to be in everybody's mouth, to be the common talk:

    in ore est omni populo,

    Ter. Ad. 1, 2, 13:

    istius nequitiam in ore vulgi atque in communibus proverbiis esse versatam,

    Cic. Verr. 2, 1, 46, § 121:

    Harmodius in ore est,

    id. Tusc. 1, 49, 116:

    in ore omnium,

    id. Verr. 2, 2, 23, § 56:

    habere aliquid in ore,

    to have a thing in one's mouth, be constantly talking of it, id. Fam. 6, 18, 6; id. ib. 5, 16, 2; id. Fin. 3, 11, 37; id. Att. 14, 22, 2:

    poscebatur ore vulgi dux Agricola,

    with one voice, one consent, unanimously, Tac. Agr. 41.—So, uno ore, unanimously, Ter. Phorm. 4, 3, 20; id. And. 1, 1, 69; Curt. 10, 2, 18; Cic. Lael. 23, 86; Sen. Ep. 81, 31:

    uno omnes eadem ore fremebant,

    Verg. A. 11, 132: volito vivus per ora virūm, soon become famous, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34 (Epigr. v. 4 Vahl.):

    virūm volitare per ora,

    Verg. G 3, 9:

    in ora vulgi, or hominum pervenire, or abire,

    to get into people's mouths, become the common talk, Cat. 40, 5; Liv. 2, 36, 3:

    ire per ora Nomen,

    Sil. 3, 135:

    hic Graecā doctrinā ore tenus exercitus animum bonis artibus non induerat,

    i. e. only as far as his tongue, only so as to talk, Tac. A. 15, 45.—Hence, os suum aperire (eccl. Lat.), to begin to speak, Vulg. Job, 33, 2; id. Ecclus. 51, 33 et saep.:

    os alicujus aperire,

    to cause to speak, id. Ezech. 33, 22; cf. id. ib. 24, 27;

    3, 27.—But: aperuerunt super me os suum, sicut leo,

    threatened, Vulg. Psa. 21, 13: os sublinere alicui, to cheat, befool, v. sublino.—
    B.
    Esp.: pleno ore, i. e. heartily, zealously:

    ea nescio quomodo quasi pleniore ore laudamus,

    Cic. Off. 1, 18, 61.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen.: the face, countenance (syn.:

    vultus, facies), acutis oculis, ore rubicundo,

    Plaut. Ps. 4, 7, 118:

    figura oris,

    Ter. Eun. 2, 3, 26: iratorum, [p. 1282] Cic. Off. 1, 29, 102:

    in ore sunt omhia, in eo autem ipso dominatus est omnis oculorum,

    i. e. every thing depends on the countenance, id. de Or. 3, 59, 221:

    in tuo ore vultuque acquiesco,

    id. Deiot. 2, 5:

    concedas hinc aliquo ab ore eorum aliquantisper,

    come out from them, out from their presence, leave them alone, Ter. Heaut. 3, 3, 11. —So of lower animals:

    insignis et ore Et rutilis clarus squamis,

    Verg. G. 4, 92:

    ore rubicundo (gallina),

    Plin. 10, 56, 77, § 156:

    ales cristati cantibus oris,

    Ov. M. 11, 597:

    coram in os aliquem laudare,

    to praise one to his face, Ter. Ad. 2, 4, 5:

    alicui laedere os,

    to insult one to his face, id. ib. 5, 4, 10:

    praebere os,

    to expose one's self to personal insults, id. ib. 2, 2, 7; so,

    os praebere ad contumeliam,

    Liv. 4, 35:

    in ore parentum liberos jugulat,

    before their parents' eyes, Sen. Ben. 7, 19, 8:

    quae in ore atque in oculis provinciae gesta sunt,

    Cic. Verr. 2, 2, 33, § 81:

    in ore omnium cotidie versari,

    id. Rosc. Am. 6, 16:

    ut esset posteris ante os documentum Persarum sceleris sempiternum,

    id. Rep. 3, 9, 15:

    illos aiunt epulis ante ora positis excruciari fame,

    Macr. Somn. Scip. 1, 10, 13:

    ante ora conjugum omnia pati,

    Liv. 28, 19, 12.—So of the face, front, as indicative of modesty or impudence: os habet, linguam, perfidiam, = Engl. cheek, Plaut. Mil. 2, 2, 33:

    os durum!

    you brazen face! Ter. Eun. 4, 7, 36:

    os durissimum,

    very bold, Cic. Quint. 24, 77:

    impudens,

    Ter. Eun. 3, 5, 49:

    quo redibo ore ad eam, quam contempserim?

    with what face? id. Phorm. 5, 7, 24; cf. id. ib. 5, 9, 53; id. Heaut. 4, 3, 22; Liv. 26, 32.—Hence, transf., boldness, effrontery, impudence:

    quod tandem os est illius patroni, qui, etc.,

    Cic. de Or. 1, 38, 175:

    nostis os hominis, nostis audaciam,

    id. Verr. 2, 2, 20, § 48; id. Rab. Post. 12, 34:

    non, si Appii os haberem,

    id. Fam. 5, 10, a, 2; id. ib. 9, 8, 1.—On the contrary: os molle, modest, bashful:

    nihil erat mollius ore Pompeii,

    Sen. Ep. 11, 3.—
    B.
    The head:

    Gorgonis os pulcherrimum, cinctum anguibus,

    Cic. Verr. 2, 4, 56, § 124:

    truncis arborum antefixa ora,

    Tac. A. 1, 61. —
    C.
    Speech ( poet.):

    ora sono discordia signant,

    Verg. A. 2, 423.—
    D.
    A mouth, opening, entrance, aperture, orifice:

    os lenonis aedium,

    Plaut. Ps. 4, 1, 41:

    porta velut in ore urbis,

    Liv. 25, 11 fin.:

    ingentem lato dedit ore fenestram,

    Verg. A. 2, 482:

    Ponti,

    Cic. Verr. 2, 4, 58, § 129:

    os atque aditus portus,

    id. ib. 2, 5, 12, §

    30: specūs,

    entrance, Tac. A. 4, 59:

    vascula oris angusti,

    Quint. 1, 2, 28:

    ulceris,

    Verg. G. 3, 454:

    Tiberis,

    Liv. 1, 33:

    venarum,

    Cels. 2, 7.— Also of the sources of a stream:

    fontem superare Timavi, Unde per ora novem, etc.,

    Verg. A. 1, 245.—
    E.
    The beak of a ship:

    ora navium Rostrata,

    Hor. Epod. 4, 17.—
    F.
    Os leonis, lion's-mouth, a plant, Col. 10, 98.—
    G.
    The edge of a sword:

    interfecit in ore gladii,

    Vulg. 1 Reg. 15, 8; id. 4 Reg. 10, 25 et saep.
    2.
    ŏs, ossis (collat. form ossum, i, Varr. ap. Charis. p. 112 P.; Att. ap. Prisc. p. 750 ib.; Tert. Carm. adv. Marc. 2, 196: ossu, u, Charis. p. 12 P.—In plur.:

    OSSVA for OSSA, freq. in inscrr.,

    Inscr. Orell. 2906; 4361; 4806; Inscr. Osann. Syll. p. 497, 1; Cardin. Dipl. Imp. 2, 11: ossuum for ossium, Prud. steph. 5, 111), n. [prop. ossis for ostis, kindred with Sanscr. asthi, os; Gr. osteon; Slav. kostj], a bone (class.).
    I.
    Lit.:

    quid dicam de ossibus?

    Cic. N. D. 2, 55, 139:

    cur hunc dolorem cineri ejus atque ossibus inussisti? (i. e. mortuo),

    id. Verr. 2, 1, 44, § 113; id. ib. 2, 5, 49, § 128: ossa legere, to gather up the bones that remain after burning a corpse, Verg. A. 6, 228; Sen. Ira, 2, 33, 6:

    condere,

    to bury, Verg. A. 5, 47: ossa legere, to extract fragments of bone from a wound, Sen. Ben. 5, 24, 3; id. Prov. 3; Quint. 6, 1, 30: tum vero exarsit juveni dolor ossibus ingens, in his bones, i. e. in his inmost part, in his soul, Verg. A. 5, 172:

    cui versat in ossibus Durus amor,

    id. G. 3, 258; id. A. 6, 55; cf. Vulg. Job, 4, 14.—
    B.
    Transf., the hard or innermost part of trees or fruits:

    arborum ossa,

    i. e. the inside wood, the heart, Plin. 17, 27, 43, § 252:

    olearum ac palmularum,

    i. e. the stones, Suet. Claud. 8.—
    II.
    Trop., the bones, the solid parts or outlines of a discourse:

    utinam imitarentur (Atticos dicendo), nec ossa solum, sed etiam sanguinem,

    Cic. Brut. 17, 68; cf. id. Fin. 4, 3, 6; Quint. 1, p. 34.

    Lewis & Short latin dictionary > ossu

  • 3 solidum

    sŏlĭdus, a, um (contr. collat. form sol-dus, a, um, Hor. S. 1, 2, 113; 2, 5, 65), adj. [Sanscr. sarvas, all; Gr. holos, whole; old Lat. sollus; cf. sollistimus], firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).
    I.
    Lit.: individua et solida corpora (sc. atomoi), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98:

    terra solida et globosa,

    id. N. D. 2, 39, 137:

    columna aurea (opp. extrinsecus inaurata),

    id. Div. 1, 24, 48; cf.

    cornua (opp. cava),

    Plin. 11, 37, 45, § 127:

    lapides,

    Sen. Q. N. 3, 25, 6:

    corpus,

    Ter. Eun. 2, 3, 27:

    paries vel solidus vel fornicatus,

    Cic. Top. 4, 22:

    sphaera solida atque plena,

    id. Rep. 1, 14, 22; cf.:

    crateres auro solidi,

    Verg. A. 2, 765:

    ex solido elephanto,

    id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552:

    aera,

    id. ib. 9, 809:

    telum solidum nodis,

    id. ib. 11, 553:

    vasa auro solida,

    Tac. A. 2, 33; 13, 10:

    solidum ex auro signum,

    Just. 39, 2, 5:

    nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit,

    Ov. F. 6, 404; so,

    ripa,

    id. ib. 14, 49:

    sedes (opp. aër),

    id. ib. 2, 147:

    navis ad ferendum incursum maris solida,

    Sen. Ep. 76, 13:

    sit solidum quodcumque subest,

    Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12. — Comp.:

    solidior caseus factus,

    Col. 7, 8, 4. — Sup.:

    solidissima materiaï corpora (opp. mollia),

    Lucr. 1, 565; 1, 951:

    tellus,

    Ov. M. 15, 262.— Subst.: sŏlĭdum, i, n., a solid substance, solidity:

    cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis,

    Cic. N. D. 2, 18, 47:

    nihil tangi potest, quod careat solido,

    id. Univ 4, 11; cf.:

    quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi,

    id. N. D. 1, 27, 75:

    inane abscindere soldo,

    Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78:

    fossa fit ad solidum,

    to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821:

    finditur in solidum cuneis via,

    into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231:

    neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit,

    Tac. A. 4, 62:

    solido procedebat elephas in pontem,

    on solid ground, Liv. 44, 5.—
    B.
    Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus):

    usurā, nec eā solidā, contentus est,

    Cic. Att. 6, 1, 3:

    militia semestri solidum stipendium accipere,

    Liv. 5, 4:

    solida taurorum viscera,

    Verg. A. 6, 253:

    ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque,

    Plin. 8, 14, 14, § 36:

    quibus solida ungula,

    id. 10, 63, 83, § 173:

    motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit,

    Just. 30, 4, 3:

    ut decies solidum exsorberet,

    i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.:

    partem solido demere de die,

    Hor. C. 1, 1, 20:

    annus,

    Liv. 1, 19:

    hora,

    Juv. 11, 205:

    parum solidum consulatum explere,

    incomplete, Liv. 4, 8 fin.:

    vos, quibus...solidae suo stant robore vires,

    Verg. A. 2, 639.—As substt.
    1.
    In gen.: sŏlĭdum, i, n., the whole sum:

    ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur,

    Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.—
    2.
    In partic.: sŏlĭdus, i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.—
    II.
    Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis;

    opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides,

    Plaut. Merc. 2, 3, 44; so,

    fides,

    Tac. H. 2, 7:

    solida et robusta et assidua frequentia,

    Cic. Planc. 8, 21:

    solida atque robusta eloquentia,

    Quint. 10, 1, 2:

    solida ac virilis ingenii vis,

    id. 2, 5, 23:

    est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    judicia solida et expressa,

    id. Planc. 12, 29:

    justitiae effigies,

    id. Off. 3, 17, 69:

    quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine,

    id. Fin. 1, 18, 61:

    suavitas austera et solida,

    id. de Or. 3, 26, 103:

    solida veraque laus,

    id. Sest. 43, 93; cf.:

    solida laus ac vera dignitas,

    id. Vatin. 3, 8:

    gloria (with vera),

    id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14:

    nulla utilitas (with puerilis delectatio),

    Cic. Fin. 1, 21, 72:

    salus,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 10:

    gratia,

    id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576:

    beneficium,

    Ter. Eun. 5, 2, 32:

    gaudium,

    id. And. 4, 1, 24:

    libertas,

    Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9:

    fides,

    id. H. 2, 79:

    mens,

    firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4:

    solidum opus doctrinae,

    Val. Max. 4, 1, ext. 1:

    in solidiore aliquo scripti genere,

    Sen. Contr. 1, 8, 16:

    gravior solidiorque sententia,

    Gell. 11, 13, 8:

    virtus,

    Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5:

    vinum,

    Pall. 11, 14 fin.— Neutr. absol.:

    quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis,

    Cic. Pis. 25, 60:

    multos in solido rursus Fortuna locavit,

    in safety, Verg. A. 11, 427; cf.:

    praesentia bona nondum tota in solido sunt,

    Sen. Ben. 3, 4, 2:

    nostra gloria, cum sit ex solido,

    Curt. 9, 2, 14:

    ut salus ejus locetur in solido,

    Amm. 17, 5, 11.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly:

    dinoscere cautus Quid solidum crepet,

    Pers. 5, 25:

    Venus irata solidum,

    App. M. 5, p. 171, 24.—
    B.
    sŏlĭdē (not in Cic.).
    1.
    (Acc. to I.) Densely, closely, solidly:

    solide et crassis viminibus contexta cista,

    Col. 12, 56, 2:

    solide natus est,

    i. e. without a hollow place, without wind in one's inside, Petr. 47, 4.— Comp.:

    concreta aqua,

    Gell. 19, 5, 5.—
    2.
    (Acc. to II.) Surely, wholly, fully, truly:

    neque, natus necne is fuerit, id solide scio,

    Plaut. Trin. 4, 2, 8; 4, 2, 47; Ter And. 5, 5, 8; App. M. 3, p. 135, 41; Spart. Ael. Ver. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > solidum

  • 4 solidus

    sŏlĭdus, a, um (contr. collat. form sol-dus, a, um, Hor. S. 1, 2, 113; 2, 5, 65), adj. [Sanscr. sarvas, all; Gr. holos, whole; old Lat. sollus; cf. sollistimus], firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).
    I.
    Lit.: individua et solida corpora (sc. atomoi), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98:

    terra solida et globosa,

    id. N. D. 2, 39, 137:

    columna aurea (opp. extrinsecus inaurata),

    id. Div. 1, 24, 48; cf.

    cornua (opp. cava),

    Plin. 11, 37, 45, § 127:

    lapides,

    Sen. Q. N. 3, 25, 6:

    corpus,

    Ter. Eun. 2, 3, 27:

    paries vel solidus vel fornicatus,

    Cic. Top. 4, 22:

    sphaera solida atque plena,

    id. Rep. 1, 14, 22; cf.:

    crateres auro solidi,

    Verg. A. 2, 765:

    ex solido elephanto,

    id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552:

    aera,

    id. ib. 9, 809:

    telum solidum nodis,

    id. ib. 11, 553:

    vasa auro solida,

    Tac. A. 2, 33; 13, 10:

    solidum ex auro signum,

    Just. 39, 2, 5:

    nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit,

    Ov. F. 6, 404; so,

    ripa,

    id. ib. 14, 49:

    sedes (opp. aër),

    id. ib. 2, 147:

    navis ad ferendum incursum maris solida,

    Sen. Ep. 76, 13:

    sit solidum quodcumque subest,

    Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12. — Comp.:

    solidior caseus factus,

    Col. 7, 8, 4. — Sup.:

    solidissima materiaï corpora (opp. mollia),

    Lucr. 1, 565; 1, 951:

    tellus,

    Ov. M. 15, 262.— Subst.: sŏlĭdum, i, n., a solid substance, solidity:

    cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis,

    Cic. N. D. 2, 18, 47:

    nihil tangi potest, quod careat solido,

    id. Univ 4, 11; cf.:

    quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi,

    id. N. D. 1, 27, 75:

    inane abscindere soldo,

    Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78:

    fossa fit ad solidum,

    to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821:

    finditur in solidum cuneis via,

    into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231:

    neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit,

    Tac. A. 4, 62:

    solido procedebat elephas in pontem,

    on solid ground, Liv. 44, 5.—
    B.
    Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus):

    usurā, nec eā solidā, contentus est,

    Cic. Att. 6, 1, 3:

    militia semestri solidum stipendium accipere,

    Liv. 5, 4:

    solida taurorum viscera,

    Verg. A. 6, 253:

    ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque,

    Plin. 8, 14, 14, § 36:

    quibus solida ungula,

    id. 10, 63, 83, § 173:

    motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit,

    Just. 30, 4, 3:

    ut decies solidum exsorberet,

    i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.:

    partem solido demere de die,

    Hor. C. 1, 1, 20:

    annus,

    Liv. 1, 19:

    hora,

    Juv. 11, 205:

    parum solidum consulatum explere,

    incomplete, Liv. 4, 8 fin.:

    vos, quibus...solidae suo stant robore vires,

    Verg. A. 2, 639.—As substt.
    1.
    In gen.: sŏlĭdum, i, n., the whole sum:

    ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur,

    Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.—
    2.
    In partic.: sŏlĭdus, i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.—
    II.
    Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis;

    opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides,

    Plaut. Merc. 2, 3, 44; so,

    fides,

    Tac. H. 2, 7:

    solida et robusta et assidua frequentia,

    Cic. Planc. 8, 21:

    solida atque robusta eloquentia,

    Quint. 10, 1, 2:

    solida ac virilis ingenii vis,

    id. 2, 5, 23:

    est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    judicia solida et expressa,

    id. Planc. 12, 29:

    justitiae effigies,

    id. Off. 3, 17, 69:

    quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine,

    id. Fin. 1, 18, 61:

    suavitas austera et solida,

    id. de Or. 3, 26, 103:

    solida veraque laus,

    id. Sest. 43, 93; cf.:

    solida laus ac vera dignitas,

    id. Vatin. 3, 8:

    gloria (with vera),

    id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14:

    nulla utilitas (with puerilis delectatio),

    Cic. Fin. 1, 21, 72:

    salus,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 10:

    gratia,

    id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576:

    beneficium,

    Ter. Eun. 5, 2, 32:

    gaudium,

    id. And. 4, 1, 24:

    libertas,

    Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9:

    fides,

    id. H. 2, 79:

    mens,

    firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4:

    solidum opus doctrinae,

    Val. Max. 4, 1, ext. 1:

    in solidiore aliquo scripti genere,

    Sen. Contr. 1, 8, 16:

    gravior solidiorque sententia,

    Gell. 11, 13, 8:

    virtus,

    Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5:

    vinum,

    Pall. 11, 14 fin.— Neutr. absol.:

    quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis,

    Cic. Pis. 25, 60:

    multos in solido rursus Fortuna locavit,

    in safety, Verg. A. 11, 427; cf.:

    praesentia bona nondum tota in solido sunt,

    Sen. Ben. 3, 4, 2:

    nostra gloria, cum sit ex solido,

    Curt. 9, 2, 14:

    ut salus ejus locetur in solido,

    Amm. 17, 5, 11.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly:

    dinoscere cautus Quid solidum crepet,

    Pers. 5, 25:

    Venus irata solidum,

    App. M. 5, p. 171, 24.—
    B.
    sŏlĭdē (not in Cic.).
    1.
    (Acc. to I.) Densely, closely, solidly:

    solide et crassis viminibus contexta cista,

    Col. 12, 56, 2:

    solide natus est,

    i. e. without a hollow place, without wind in one's inside, Petr. 47, 4.— Comp.:

    concreta aqua,

    Gell. 19, 5, 5.—
    2.
    (Acc. to II.) Surely, wholly, fully, truly:

    neque, natus necne is fuerit, id solide scio,

    Plaut. Trin. 4, 2, 8; 4, 2, 47; Ter And. 5, 5, 8; App. M. 3, p. 135, 41; Spart. Ael. Ver. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > solidus

См. также в других словарях:

  • The Solid Tin Coyote — is an animated cartoon in the Looney Tunes series released by Warner Bros.. It features Wile E. Coyote and Road Runner and was directed by Rudy Larriva for release in 1966. PlotWile tries to capture the Road Runner by covering the road with tar,… …   Wikipedia

  • solid body substance — noun the solid parts of the body • Hypernyms: ↑body substance • Hyponyms: ↑scab, ↑node, ↑enamel, ↑tooth enamel, ↑cementum, ↑cement …   Useful english dictionary

  • Solid modeling — The geometry in solid modeling is fully described in 3‑D space; objects can be viewed from any angle. Modeled and ray traced in Cobalt Solid modeling (or modelling) is a consistent set of principles for mathematical and computer modeling of three …   Wikipedia

  • Solid — Sol id (s[o^]l [i^]d), a. [L. solidus, probably akin to sollus whole, entire, Gr. ???: cf. F. solide. Cf. {Consolidate},{Soda}, {Solder}, {Soldier}, {Solemn}.] 1. Having the constituent parts so compact, or so firmly adhering, as to resist the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solid angle — Solid Sol id (s[o^]l [i^]d), a. [L. solidus, probably akin to sollus whole, entire, Gr. ???: cf. F. solide. Cf. {Consolidate},{Soda}, {Solder}, {Soldier}, {Solemn}.] 1. Having the constituent parts so compact, or so firmly adhering, as to resist… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solid color — Solid Sol id (s[o^]l [i^]d), a. [L. solidus, probably akin to sollus whole, entire, Gr. ???: cf. F. solide. Cf. {Consolidate},{Soda}, {Solder}, {Soldier}, {Solemn}.] 1. Having the constituent parts so compact, or so firmly adhering, as to resist… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solid green — Solid Sol id (s[o^]l [i^]d), a. [L. solidus, probably akin to sollus whole, entire, Gr. ???: cf. F. solide. Cf. {Consolidate},{Soda}, {Solder}, {Soldier}, {Solemn}.] 1. Having the constituent parts so compact, or so firmly adhering, as to resist… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solid measure — Solid Sol id (s[o^]l [i^]d), a. [L. solidus, probably akin to sollus whole, entire, Gr. ???: cf. F. solide. Cf. {Consolidate},{Soda}, {Solder}, {Soldier}, {Solemn}.] 1. Having the constituent parts so compact, or so firmly adhering, as to resist… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solid newel — Solid Sol id (s[o^]l [i^]d), a. [L. solidus, probably akin to sollus whole, entire, Gr. ???: cf. F. solide. Cf. {Consolidate},{Soda}, {Solder}, {Soldier}, {Solemn}.] 1. Having the constituent parts so compact, or so firmly adhering, as to resist… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solid problem — Solid Sol id (s[o^]l [i^]d), a. [L. solidus, probably akin to sollus whole, entire, Gr. ???: cf. F. solide. Cf. {Consolidate},{Soda}, {Solder}, {Soldier}, {Solemn}.] 1. Having the constituent parts so compact, or so firmly adhering, as to resist… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Solid square — Solid Sol id (s[o^]l [i^]d), a. [L. solidus, probably akin to sollus whole, entire, Gr. ???: cf. F. solide. Cf. {Consolidate},{Soda}, {Solder}, {Soldier}, {Solemn}.] 1. Having the constituent parts so compact, or so firmly adhering, as to resist… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»